ΚΡΑΤΩ ΤΙΣ ΘΥΜΗΣΕΣ

Μισοσβησμένα γράμματα

φιγούρες παρελθόντος

αργά μου βήματα βαριά

αχνάρια που μιλούν

αλήτου έχω λογισμό

του γύφτου τα σανδάλια

οι σκέψεις περπατούν

γυμνός ζητιάνος της ψυχής

της σάρκας αμαρτία

τρέχω τυφλός χωρίς τροπή

ζητώ παρηγοριά

το παρελθόν με κυνηγά

χωρίς να’χει ουσία

το φως είναι βραδιά

παλεύω ζω με τ’ όνειρο

η πράξη θεωρία

το παρελθόν πάντα παρόν

να στέκει πάρα κει

αραξοβόλι της ζωής

χρόνος δίχως ουσία

κι θύμηση σκληρή

ΜΙΜΣ Χ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ