Κάθε φορά τα κάλαντα τα ίδια και τα ίδια
και συ αρνείσαι μάτια μου ν’ακούσεις το σκοπό
στολίζεις δέντρο έλατο με ψεύτικα στολίδια
και γω σε αγαπώ
θα γίνω ένα μπιμπελό στο δέντρο σου στολίδι
φωτάκι γω πολύχρωμο αστέρι της φωτιάς
του έρωτα του άχαρου του άκακου παιχνίδι
αφού δεν με κοιτάς
τα κάλαντα που τραγουδώ ταιριάζουν με τη μέρα
γιορτή ετούτη φίλη μου αγάπης το φιλί
σε λίγο στον ορίζοντα το βράδυ την εσπέρα
η γη θα’ χει γιορτή
και συ μονάχη θα κοιτάς το χρόνο π’ ανατέλλει
και η καρδιά σου θα σκιρτά ζητώντας το φιλί
μη μου κρατάς τη πόρτα σου το μόνο π’ απομένει
για πέτα σαν πουλί
στον ουρανό και σκόρπισε αστέρια σαν τον μάγο
χαρά και δώρα στα μικρά καλούδια στις ψυχές
και λιώσε με τ’ αστέρι σου τον πετρωμένο πάγο
μ’ αγάπη και ευχές
και γω κρυφά με τρίγωνο στην άκρη κει κρυμμένος
να τραγουδώ χαρμόσυνα τα κάλαντα για σε
χαμόγελο στο πρόσωπο και όχι λυπημένος
χρόνια πολλά καλέ
ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου