Στρώσε δυό φύκια στο γιαλό και στόλισε τη βάρκα
η μάγισσα στην κουπαστή εικόνες μες στο νου
λύσε το κάβο μάστορα να πάω γω μια τσάρκα
στο πάρκο του νερού
και συ μαΐστρε φίλε μου μία δροσιά γι’ απόψε
κάνε τη βόλτα όνειρο τον έρωτα παιδί
και τον ανθό της θάλασσας παράκληση για κόψε
για τούτη τη στιγμή
φεγγάρι ήλιος τη φορά ο παφλασμός δικός σου
γλυκό νερό θαλασσινό αλάτι νοστιμιά
φάρος λαμπρός φυτεύτηκε το φως του οδηγός σου
πιο όμορφη καμιά
μια σκέψη που ξεχάστηκε στο πέλαγος μιλάει
φωνή μουγκή π’ ακούγεται ταράζει παρελθόν
ο βούρκος επρασίνισε η θάλασσα γεννάει
το χθες με το παρόν
τσάρκα εσύ θαλασσινή βαρκούλα που γλιστράει
σαν βέλος όπου μάτωσε καρδιά που νοσταλγεί
το χρόνο της απότομα περίεργα μετράει
μια βόλτα κι όπου βγει
ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου