ΜΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ

Φέρνω στιγμές ανάποδα τον χρόνο ζωντανεύω

εικόνες κείνες προσπαθώ να κάνω ζωντανές

αλήθεια τώρα τι ζητώ κι ακόμα τι γυρεύω

μιλάω με το χθες

το γήρας το ξεγέλασα τον έρωτα χαϊδεύω

δύο ψυχές αντικριστά για έρωτα μιλούν

και γω μωρέ στην κουπαστή στο όνειρο οδεύω

καρδιάς ,παλμοί, χτυπούν

ζωή μου παίζεις σαν παιδί παιχνίδι δίχως λόγια

κουτσό κρυφτό κυνηγητό χωρίς να στο ζητώ

κι όμως εσύ σταμάτησες του χρόνου τα ρολόγια

και γω παραπατώ

στιγμές ετούτες γράφονται στις ίδιες τις σελίδες

ζωή καλέ γεννήθηκες για σκέψου δυό φορές

μα στο μωρό εφάνηκαν δυό πρώιμες ρυτίδες

μπροστά είναι το χθες

ζήσε για λίγο μην αργείς , να τώρα που σε βλέπω

πιάσε το χέρι σφίξε το περπάτα σταθερά

δίνω χρυσό , δίνω φιλί κι ακόμα ότι έχω

ολόκληρη καρδιά.

ΜΙΜΗΣ Χ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ