Σαν άκουσε της γης το μέγα καρδιοχτύπι
σταυρό εσήκωσε θαρρείς στους ώμους ν’ ανεβεί
την ανηφόρα μοναχός με δάκρυα και λύπη
τον κόσμο για να δει
δαρμένο σώμα μάτωσε πληγές που δεν πονάνε
λόγια απλά μα δύσκολα βουβά χωρίς μιλιά
αν τα μαντέψεις κέρδισες μες στη καρδιά χωράνε
βαριά κληρονομιά
το ποίημά σου όνειρο αξήγητο θα μένει
το πλήθος το προσπέρασε αλλού αυτό κοιτά
και συ σταυρό εσήκωσες με βάρος που βαραίνει
αργά χωρίς μιλιά
το έπαθλό σου στέφανο τη σάρκα σου ματώνει
είσαι ο πρώτος κέρδισες το βάθρο σου σταυρός
μα ο λαός χειροκροτεί το σύστημα πληρώνει
γι’ αυτόν είσαι εχθρός
μεγάλε είσ’ αθάνατος ο χάρος δεν σ’ αγγίζει
πεθαίνεις πάντα μια φορά μα ζεις άλλη ζωή
με θυμιατό μοσχόβολο την πίστη λιβανίζεις
αιώνια γραφή
η λόγχη που σε τρύπησε μετάνιωσε το ξέρεις
μια πληρωμή επάγγελμα Ρωμαίος αγενής
περίεργο το βλέμμα σου εσύ να υποφέρεις
θεός επί της γης
η ερμηνεία δύσκολη το βάθος δεν μετριέται
με στοχασμό το διάβασμα αν έχεις αντοχή
ο δρόμος είναι δύσκολος κι αν θέλεις συλλογιέσαι
το κέρδος αμοιβή
ΜΙΜΗΣ Χ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου