Ένα γλυκό θαλασσινό της λίμνης η αρμύρα
λευκός αφρός χίλια καλά το κύμα στη ξηρά
βουνό κοχύλι στάθηκε λευκή έχει πορφύρα
με φως αστροφεγγιά
φύση εσύ άσπρα μαλλιά γλυκάδι τι μου πλάθεις
άχνη ραντίζει το γλυκό το κάνει ζηλευτό
τη συνταγή μη την ρωτάς ποτέ σου δεν θα μάθεις
κράτα το σαγαπώ
θαλασσινέ μου κουραμπιέ μπροστά σου γω τα χάνω
ο Παρθενώνας στήθηκε λευκός στην Αλυκή
καμάρι συ της πόλης σου τρέχω για να προκάμω
το θέμα μη σβηστεί
θα δοκιμάσω με το νου τη νοστιμιά της ζύμης
το μπόι σου το σέβομαι καμάρι ερημιάς
θα ξεσκεπάσω μοναχά εικόνες κάποιας μνήμης
εμένα μη ρωτάς
άσπρο κορμί λαμποκοπά βράδυ και μέρα φέγγει
σαν γλάρος που εκούρνιασε σε φύκια η φωλιά
από ψηλά είσαι αυγό τη φύση έχεις στέγη
της λίμνης ομορφιά
ο ίσκιος σου δεν φαίνεται λευκός είναι στο χρώμα
μια πυραμίδα στήθηκε στην άκρη του γιαλού
μια λεβεντιά καμαρωτή Μεσολογγίτικο το χώμα
γλυκό και του καημού
ΜΙΜΗΣ Χ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου