ΤΟ ΣΑΛΤΣΙΝΟ

    

Τα πρώτα μου τα βήματα

η πρώτη μου τσουλήθρα

το πόδι μου ολόγυμνο

σε αρμυρό νερό

χέρια μικρά ελεύθερα

παλάμες ανοιγμένες

παιχνίδι με τ’αδέρφι μου

το τόπι μου κλωτσώ

δυο αρμυρίκια φύτρωσαν

δυο σπίνοι κει κουρνιάζουν

απέραντη η απλωσιά

η λίμνη χαιρετά

νοτιάς στεγνώνει τα μαλλιά

ο βούρκος τα λερώνει

και το μικρός ο μπόμπιρας

τη μάνα να ξεχνά

παλιά μου πόλη ήσουνα

απέραντη δασκάλα

κάθε στιγμή και μάθημα

κάθε βροχή και στάλα

γλίνα ξερή σαν άσφαλτος

το τόπι μου κλωτσάω

και το παιχνίδι όνειρο

τη πείνα να ξεχνώ

αξέχαστοι καιροί που πήγατε

κρατώ ένα λυχνάρι

ψάχνω σημάδια στο νερό

το χθες πάλι ζητώ

πληρώνω τις εικόνες μου

με δάκρυ σαν ακούω

το κύμα σου οι στίχοι μου

και κει να σταματώ

ΜΙΜΗΣ Χ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ