Η ΣΑΛΠΙΓΓΑ ΣΕ ΣΥΝΕΧΕΙΕΣ

              ΤΕΛΟΣ

Γλυκιά μου σάλπιγγα φωνή της ηρεμίας κόρη

ηρέμησε τα όπλα τους με μία φυσηξιά

και το τσεκούρι που χτυπά να μοιάζει με αγόρι

που σβήνει τη φωτιά

παίξε τον ήχο σου γλυκά να σε ακούσουν πάλι

να ταξιδέψουν μακριά να φύγει ο θυμός

και να σωπάσει στη στιγμή το άγριο τσακάλι

μαζί και ο εχθρός

ο ήχος σου σαν όπλο σου το κάστρο το γκρεμίζει

τρυπάει πέτρες σίδερα σκορπάει μια φωτιά

και τον εχθρό στα σίγουρα σαν κάτι του θυμίζει

μια νότα στη καρδιά

τα άρματα τα όπλα σας να γίνουνε παιχνίδια

να παίζουν τα μικρά παιδιά σε κήπους της χαράς

και με ρυθμούς της σάλπιγγας να κάνουνε στολίδια

με ρούχα αποκριάς

και συ τρομπέτα χάλκινη που μοιάζεις με μαέστρο

μη σταματάς στη σιγαλιά την όπερα κρατείς

το ήρεμο κομμάτι σου ξανά και πάλι πες το

αφού τους ηρεμείς

κι απ’ τον ήχο σου θα βγει συμπέρασμα μεγάλο

προς τι όλο το μέτωπο γιατί η ντουφεκιά

καλύτερα χορέψετε όλοι μαζί το μπάλο

αφού είστε παιδιά

ΜΙΜΗΣ Χ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ