Μια παραλία έρημη ορίζοντας το βάθος
μισοσβησμένες σκέψεις μου αρμύρα στο κορμί
επιστροφή σαν έκαμα νομίζω ήταν λάθος
ετούτη η στιγμή
άλλα τα χρόνια τα παλιά κι άλλο το είναι τώρα
αλλάζουν τόποι στη στιγμή σελίδες στο χαρτί
λόγια γραμμένα σβήσανε από βροχή με μπόρα
κι ο νους μονολογεί
μικρό κορμί ταλαίπωρο ο χρόνος σε γεράζει
οι αντοχές σου θάνατος γελάνε στο παρόν
κράτα στο νου εικόνα σου κι ας είναι και μαράζι
εβίβα παρελθόν
βαρκούλα συ επάλεψες στο αφρισμένο κύμα
σημάδια δεν εφάνηκαν ναυάγιο πουθενά
το βιάτζο σου εβούλιαξε αλήθεια μα τι κρίμα
και γω σε ερημιά
ΜΙΜΗΣ Χ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου